Vier belgen on the road!

Op 1 januari vertrok ik samen met Kaat, Anneleen en Hanne naar de west coast: roadtrip time! Meer dan 2500 kilometer: Perth, Geraldton, Carnarvon, Billabong, Minilya, Coral Bay, Exmouth, Monkey Mia, Kalbarri en terug naar Perth. Tijdens deze reis besefte ik eindelijk hoe groot Australië werkelijk is. Om in Perth te geraken moet je eerst 5u vliegen vanaf Sydney (6u als je pech hebt). In België zouden wij dan al in Turkije zitten. En gemiddeld moesten we elke dag 4u rijden om tot de volgende bestemming te geraken. In 4u tijd kunnen wij in België al bijna van Noord naar Zuid rijden en terug. 2500 lange kilometers en nog geen grens gepasseerd. Dat is het echte Australië :)

Ik heb voor het eerst met de auto gereden, joepie! Dat had ik gemist! In het begin is het wel even aanpassen zo aan de “verkeerde kant” van de weg rijden. Je zit niet alleen aan de andere kant van de auto, maar ook je pinkers bevinden zich aan de kant waar normaal je ruitenwissers zijn. Daar bovenop reden we met een automatic, heel gemakkelijk, maar ik heb toch regelmatig onbewust naar mijn koppeling aan het zoeken geweest, haha. Ik vond het zo leuk dat ik eindelijk nog eens met de auto kon cruisen: 120, 130 of 140 kilometer per uur. Het landschap dat naast je heen raast. En wat voor een landschap, moesten we dat in België hebben, zou het fileprobleem helemaal niet zo’n groot issue zijn denk ik.

In Western Australia heb je één lange weg (The North west coastal Highway) die je naar het noorden brengt. Hier en daar een zijweg naar een dorpje, maar anders moet je alleen maar de weg volgen (Dat maakt de kans op verdwalen natuurlijk kleiner). In het begin van onze roadtrip waren er zelfs geen tankstations langs de weg, moesten we een afslag nemen naar een minidorpje met alleen een tankstation dat tegelijkertijd ook de post, supermarkt en gemeentehuis voorstelt. Precies zoals uit het begin van een horrorfilm.

We hebben elke nacht in ons tentje geslapen in een caravan park. Het ene caravan park al wat luxueuzer dan het andere. Ik vind het alvast een leuke manier van reizen en het is goedkoper dan een hostel. Er hangt trouwens een hele gezellige sfeer in zo’n holiday park, heel veel familie’s met kinderen bij elkaar. En de west coast is minder toeristisch dan de east coast, de meeste mensen die er verbleven waren Australiers op vakantie. We zijn trouwens wel enkele andere Belgen tegengekomen onderweg, vier mannen die hier waren om te surfen. Ik dacht eerst “welke taal zijn die aan het spreken?”, ik kon het niet echt thuisbrengen en toen bleek om west-vlaams te gaan, oeps.

Hoe meer noordelijk we gingen, hoe warmer het werd. Temperaturen van 47 graden! Heb ik dat ook weer eens meegemaakt. Maar echt, zodanig warm dat je niet met blote voeten op het strand kan (pijn! pijn! pijn!) of dat zelfs je zonnecrème zodanig oververhit is dat je je eraan verbrand. Toen we van Exmouth onze weg terug naar het zuid-westen maakten en de temperaturen zakten naar 27 graden was het zelfs van "Amai het is hier ijskoud". Haha.

Omdat foto’s meer zeggen dan 1000 woorden, ga ik deze blog mijn foto’s laten spreken.

 

 

Op de weg zijn we meer dan 50 (100? Ergens halverwege zijn we gestopt met tellen) dode kangoeroes gepasseerd. Heel erg zielig! In de dag zie je ze niet, maar als je in het donker auto rijdt, zie je ze langs de kant van de weg zitten. 

Billabong - dorpje is 100 meter groot

Carnarvon

Caravanpark

 

 

Blowholes, gingen tot 20 meter hoog

In Exmouth zijn we niet zolang gebleven als we oorspronkelijk gewild hadden. Er was een cycloon op komst en mensen hadden ons gewaarschuwd dat we zeker weg moesten zijn voordat het begon omdat we anders vast kwamen te zitten. Gelukkig hebben we wel kunnen snorkelen daar! 

Sunset in Exmouth

 

Aangekomen in Monkey Mia (een klein Consersvation Park and Reserve in Shark Bay), waren we alle vier even verbluft door het uitzicht. In Exmouth was de camping niet heel proper en hier leek het alsof we in een vakantieresort waren binnen gestapt. We sliepen nog altijd in ons tentje, maar al de rest gaf ons het gevoel dat we in een viersterrenverblijf terecht waren gekomen: er was een barretje, een restaurant, een mooi zwembad en vanaf ons verblijf kon je rechtstreeks naar het strand stappen. We besloten onmiddellijk dat we er twee nachten zouden blijven in plaats van één.

Heel Shark Bay is mooi, het is niet voor niets een World Heritage area: turquoise stranden zo ver als je kan zien! Maar Monkey Mia heeft net dat tikkeltje meer: dolfijnen encounter. Elke ochtend vanaf 8u komen er wilde dolfijnen naar de baai en kan je hen eten geven als je geluk hebt. Indrukwekkend! En gedurende de dag waren we aan het zwemmen in de zee toen plots enkele dolfijnen op een meter van ons waren. En dat is hier allemaal gratis en voor niets hé! Zalig!

Monkey Mia was precies een kleine dierentuin: er waren ook pelikanen en emu’s. Die laatste staan nu op 1 op mijn lijst van minst geliefde dieren. Ik ben niet snel bang van dieren, maar deze op struikvogel lijkende beesten waren absoluut niet mijn favorieten! Toen we richting Monkey Mia aan het rijden waren, was er op de weg net een mama emu met 5 kleine kind-emu’s de weg aan het oversteken. Toen waren we allemaal nog redelijk enthousiast. Maar in het park lopen veel meer emu’s rond, op zoek naar eten. Op een gegeven moment wilde ik ons brood terug naar de keuken brengen toen twee emu’s op mij af kwamen gelopen, ze zouden bijna het brood uit mijn handen gepikt hebben. Gelukkig was Hanne er, die is blijkbaar niet snel bang te krijgen: onze persoonlijke emuverjager! 

Emu's overal :(

Voorlaatste bestemming was Kalbarri, bekend voor zijn national park. Met de auto 16 kilometers op unsealed road. In het park waren allemaal 4x4’s. En dan kwamen wij eraan met onze toyota tegen dertig in het uur, terwijl de SUV’s ons voorbij staken alsof het allemaal niks was. Vanaf de parking moest je maar 500 meter stappen naar de look outs, dus moesten we ons niet moe maken. Het was adembenemend.

Nature's window

Pink lagoon - roos water!! Vond ik maar iets verdacht

En dan waren we terug bij ons beginpunt: Perth. Het is de derde grootste stad van Australië. Ik vond het er best wel gezellig en mooi. Misschien niet zo impressionant als Sydney met de haven. Maar het was leuk om er een dagje te citytrippen. Een fijne afsluiter van een fantastische tiendaagse! Als deze reis een voorbode was van wat nog moet komen, dan zit ik hier wel goed denk ik.

Tot de volgende!