zaterdag 14 februari 2015

Anneleen in wonderland

Ik heb net ongelofelijke twee weken achter de rug. Mijn hostfamily was terug van weggeweest maar wat me echt blij maakte was het bezoek van mijn kleine zusje. Wat een heerlijk gevoel om haar hier bij mij te hebben en haar Sydney te kunnen “showen”. Hier had ik al lang op gewacht. En omdat ik alleen maar in de ochtenden moest werken (thanks Alison) hadden we genoeg tijd om leuke dingen te doen.

Op woensdagavond begonnen de zenuwen al op te komen. Of eigenlijk al vanaf het moment dat ik wist dat ze in het vliegtuig zat. En toen ik donderdag héééél vroeg op de luchthaven moest zijn, voelde ik me helemaal niet moe. Sterker nog, ik wist met mijn energie geen blijf. En mijn glimlach geraakte ook niet van mijn gezicht geveegd (ik denk dat sommige mensen misschien wat schrik begonnen te krijgen). Toen ik haar eindelijk zag aankomen in de aankomsthal en haar kon vastpakken was ik aan het huilen en lachen tegelijk. God, wat had ik dat monster gemist! Engelen en Engelen na vijf maanden eindelijk herenigd! 
 Vijf maanden Australië versus vijf maanden België, hihi

Als kerst- en verjaardagscadeau had Alison ons een nacht in een hotel geboekt. Ik had Anneleen op voorhand wijsgemaakt dat we door omstandigheden in een hostel moesten slapen en dat er zo laat in januari niet veel meer beschikbaar waren waardoor ik eentje had moeten nemen met heel slechte recensies (“slechte hygiëne” – maar het is maar voor een nacht, “onvriendelijk personeel” – we hebben die alleen maar nodig om in te checken,”kakkerlakken” – we kunnen zo’n spray kopen …). Haar verbazing was natuurlijk groot toen we voor het hotel stopten. Na al haar verrassingen (het afscheidsfeestje, de kerstkaarten…) mocht ik haar wel een op haar plaats zetten zou ik denken. We verbleven in Vibe Hotel, in het midden van het centrum. Met zwembad op het dak! Anneleen kon op die manier rustig bekomen van haar 24 uur durende vliegreis. En ik van mijn drukke januarimaand. Na al mijn nachten in tenten en hostels, was het hotel een aangename afwisseling.


Vrijdag – mijn verjaardag! – hebben we gevierd met brunch in Surry Hills. ’s Middags werden we terug in Mosman verwacht. Mijn hostfamily was net aangekomen van hun Europareis. Voor mij een leuk weerzien en voor Anneleen een leuke ontmoeting. De meisjes waren heel enthousiast maar moe van de jetlag. Toen we eindelijk allemaal geïnstalleerd waren zijn Anneleen en ik verder gaan vieren op het strand. Meer moet dat niet zijn! :) 
Ik was heel erg blij met de cadeautjes en kaartjes, bedankt iedereen!! 
Breakfast at Surry Hills
Het eerste weekend hadden we een mini-vakantie naar Jervis bay gepland. Daar vind je het witste strand in de wereld. Na een autorit van 5u (serieus fileprobleem hier in Sydney) kwamen we aan op onze bestemming. We verbleven in het Boderee National park, op de beste campsite van het hele park. We hebben er gewandeld en verschillende prachtige stranden gezien, zalig!


In ons tentje
Cave beach
Anneleen's eerste kangoeroe
Hyams beach
Over de Sydney Harbour Bridge
In het tweede weekend stond er (opnieuw) een camping trip op het programma, deze keer naar het Royal National Park samen met Sabrina en Jgor. Nog een paar keer en ik ben er kind aan huis! Deze wandeling bracht ons langs de Uloola Falls. Opnieuw was het een topweekend met fantastisch gezelschap. 

Grote beesten in het wild 
Halli Galli spelen en die Italianen dat zijn competitiebeesten hoor ;)
's Morgens een douchke pakken onder de waterval, omdat het kan
We made it!
En al de andere dagen waren ook goed gevuld: blue mountains en Jenolan caves en véél wandelingen: walk over the Sydney Bridge, Spit tot Manly, Bondi tot Cogee, Rose bay tot Watsons bay, Balmoral tot Tarango zoo, … Mijn voeten doen er nog pijn van! Maar het was genieten, elke dag opnieuw. En het is de beste en goedkoopste manier om de stad te leren kennen! Gemiddeld hebben we per dag 14km gewandeld, goed voor gemiddeld 18000 stappen en gemiddeld 32 verdiepingen traplopen. We hebben ocharme één dag gewoon aan strandliggen gedaan en dat was omdat we om half vier aan het Opera House verwacht werden voor een guided tour en Tosca, mijn eerste opera! 

Wandeling 1: Spit Bridge tot Manly
Wandeling 2: Ferry vanuit Manly - free walking tour in Sydney city
Wandeling 3: Bondi tot Cogee
 Wandeling 4: Palm Beach
Met opnames van Home & Away!!
The Blue Mountains & Jenolan Caves
Anneleen met the Three Sisters - niks te zien door de mist
Onzichtbare blue mountains
Gelukkig hadden wij een lieve chauffer die na de grotten ons opnieuw tot bij the three sisters heeft gebracht, deze keer waren ze wat minder verlegen
 
Wandeling 5: Rose bay tot Watsons bay
Wandeling 6: Balmoral beach tot Tarango zoo
Mijn verjaardagsetentje met de familie
Be calm and go to the opera
Wandeling 7: Van Mosman - ergens verdwaald - tot Cremorne - over the bridge

De twee weken zijn veel te snel voorbij gevlogen. Hoe leuk ik het hier ook heb, toen ik Anneleen op de luchthaven heb afgezet, brak mijn hart toch even. Ik had op dat moment graag naast haar op het vliegtuig gezeten. Het voelt een beetje alsof het allemaal een droom is geweest. Anneleen, kleine zus, het was zo leuk om je hier te hebben. Ik mis je meer dan ooit. Hopelijk heb je er net zo van genoten als ik. Big love! 


Gelukkig was mijn programma voor de dagen na Anneleen's vertrek goed gevuld. Doris bracht voldoende afleiding. Ik had haar leren kennen tijdens mijn reis in januari. Ze was nu voor enkele dagen in Sydney voor ze weer naar Zwitserland vloog. Op vrijdag ben ik samen met haar naar Manly gegaan, het is daar Australian Open of Surfing. Dat moest ik uiteraard van naderbij bekijken. Het was precies zoals in de film. Ons plan was om naar North Head te wandelen, maar daar brachten twee baby brown snakes verandering in. Eentje lag midden in de weg. We deden wat verschillende mensen ons geleerd hadden (wachten tot het beest vanzelf wegglibbert), maar er gebeurde niks. Toen er na vijf minuten een tweede kleine slang aankwam, konden we niet snel genoeg weg zijn. In de plaats van de wandeling hebben we dan maar een gratis festival op het strand meegepikt. Ook niet slecht natuurlijk. En op zaterdag was het Valentijn, de dag van de liefde. Maar in Zwitserland vieren ze op 14 februari de dag van de vriendschap. Geen betere manier om een nieuwe vriendschap te vieren in The Chinese Gardens of Friendship. Dus hoewel dat ik nog steeds mijn zusje mis, ben ik nog niet klaar om dit soort momenten op te geven. 
En dat was het einde van de wandeling


Tot snel!