Adelaide

Na aankomst in Adelaide op dinsdagavond laat, begon mijn eerste dag in South Australia de volgende dag al vroeg. Te vroeg: om 5u15 moest ik al uit mijn bed om op tijd klaar te zijn voor mijn tweedaagse naar Kangaroo Island. Ongeveer de helft van de mensen die ik bij Great Ocean Road had leren kennen, waren er ook bij dus dat maakte het een leuk weerzien in de bus.

Kangaroo Island is enkel te bereiken met ferry. Op de boot voelde ik me even op weg naar Engeland. Het weer was ook naargelang: regen en koud. Gelukkig was de 45 minuten durende ferryrit genoeg om het weer te keren, eenmaal aangekomen leek het toch nog een mooie dag te worden.

In aboriginal dreamtime wordt het eiland The Island of the dead genoemd. Zij geloven dat de geesten van hun doden naar het eiland reizen voor ze eeuwige rust vinden.
Het is het derde grootste eiland van Australië en is vooral gekend om zijn wildlife: kangoeroes, wallebies, possums. De dieren zijn hier heel talrijk omdat er in tegenstelling tot main land geen natuurlijke vijanden leven op het eiland. Het enige gevaar voor hun is de mens met zijn auto's. Dat was er aan te zien ook, het was nog net niet zo erg als aan de west coast maar toch.

(Uitzicht vanaf) Prospect Hill
-Toen Flinders het eiland ontdekte dacht hij dat hij een nieuw land had gevonden, op Prospect Hill kwam hij echter tot de ontdekking dat het om het zoveelste eiland ging van Australië (daar ging zijn droom om wereldberoemd te worden)

Australische zeeleeuw - in het wild!!!
We mochten bij hen op het strand, maar enkel onder toezicht van een ranger en in groep omdat het anders te gevaarlijk is. De zeeleeuwen zijn heel territoriaal, het record van aantal draadjes na een aanval van zo'n schattig zeeleeuwtje staat op 54...
Een vrouwtjes-zeeleeuw is trouwens 18 maanden zwanger, 10 dagen rust, 18 maanden zwanger... Heel haar leven lang. Op één moment is ze zwanger van een kleintje, geeft ze een tweede zeeleeuw melk en leert ze haar derde zeeleeuw jagen. Druk! En dan zeggen wij mensen dat we onder stress staan ;-)
Het is trouwens een bedreigde diersoort, door de schuld van de mens die de zee vervuilt met plastic. Als een moeder-zeeleeuw plastic eet, sterft niet alleen zij maar ook haar drie kinderen. Zeeleeuwen leren alles van hun mama en als zij er niet meer is, zijn de kids verloren. 

Little Sahara

Sandboarden! En van recordhouder in aantal keren vallen (lees mijn avonturen in port stephens), ben ik nu gepromoveerd naar recordhouder "langste afstand". Hoera!

Nachtwandeling - Heel slechte kwaliteit van foto's omdat we onze flits niet mochten gebruiken, normaal zou je op de eerste twee foto's wallabies moeten herkennen en op de laatste een possum. :)

Verblijf op een boerderij, ik voelde mij op de set van McLeod's daughters! Het echte Australië :)

Het benzinestation 

Ochtendlijke wildlife walk met koala en joey!!
De onderste was trouwens mijn favoriet ;-)

Beer road!
In de jaren dat de weg gelegd werd, dronken de werkmannen nog al eens graag een pintje, dus in de ochtend legde ze een rechte weg en in de namiddag ging dat niet meer zo goed, vandaar de bijnaam en de kronkels :)

The remarkable rocks

Met z'n achten in die kleine rots! Record gebroken, yes!

Nieuw-Zeelandse zeebeer - ook in het wild!!! 

Admiral Arch

Ik had op voorhand niet zoveel verwachtingen van kangaroo island, maar uiteindelijk was het voor mij een topper! Zoveel wildlife, zo'n mooie natuur. Zeker een aanrader (moest ge in de buurt zijn he).

De volgende dag opnieuw een uitstap: Barosso Valley, de bekende wijnstreek van South Australia. En wijn drinken dat kan ik wel. We bezochten vier wijnhuizen en kregen bij elke stop zes of meer wijnen om te proeven. Het was een hele leuke dag moet ik zeggen, haha :)

Grootste schommelpaard in de wereld

Whispering wall - het is in feite gewoon een dam, maar het speciale eraan is het geluideffect: wanneer je iets op normaal stemvolume zegt aan de ene kant van de dam, kan je het aan de andere kant perfect horen, op 100 meter afstand van elkaar. 

Een laagske leggen

En toen brak mijn laatste dag al aan :( Eindelijk tijd om Adelaide te ontdekken. 

Tour down under
Overal wielrenners!!!

Botanical Gardens

Adelaide is de enige stad waar het veilig is om met de fiets te rijden, de eerste keer in lange tijd dat ik nog eens fietspaden heb gezien en met de tour down under die bezig was voelde ik me bijna verplicht om ook te fietsen. Zo gezegd, zo gedaan: 30 km gefietst! Van Adelaide centrum naar het strand en terug. Was echt nog eens plezant, zo lang geleden!

Henley beach - doel van onze fietsreis

Torrens River

Wat een maand! Ik ga er nog heel lang van nagenieten. Het was geweldig! En nu kan het "echte leven" weer beginnen. Op het einde van deze week komen de Fallons terug. Gelukkig komt er eerst nog hoog bezoek vanuit België aan! Dat breekt de sleur van het dagelijkse leven ;-) En ja, ik weet maar al te goed dat mijn leven in feite niet dagelijks te noemen is maar toch. 

PS: Op maandag 26 januari was het Australia Day, nationale feestdag! Ze vieren dan de aankomst van de eerste vloot uit Engeland. Mensen gaan hier geweldig in op: vlaggetjes (grote vlaggen, kleine vlaggen, vlaggen op hun gezicht, vlaggen op hun armen, vlaggen overal), kleren in wit, blauw en rood, ... Er was ontzettend veel te doen en samen met twee andere au pairs besloot ik naar The rocks te gaan (dat is immers het oudste stadsgedeelte): een markt en gratis live muziek. Ideaal. Zelfs met de regen. Het voordeel hiervan was dat ik met mijn regenjas goed paste tussen al het blauw en wit, was ik helemaal in thema. Om de regen te vermijden besloten we naar het Australian Heritage Hotel te gaan. Daar kan je pizza eten met kangoeroe, emu en krokodillenvlees. En ja hoor, we hebben het effectief geprobeerd. Zelfs ik, degene die normaalgezien meer vegetarisch eet dan iets anders. Het heeft gesmaakt moet ik zeggen (kangoeroe en emu was mijn favoriet). Help, ik word nog een echte Australiër!!!