Finding Nemo

Samen met Saksia, een au pair vriendin vanuit Sydney trok ik voor een lang weekend naar Cairns in Tropical North Queensland. 

Op vrijdag hadden we een tour gepland naar het Daintree National Park. Het is het grootste regenwoud in Australië en daarnaast ook het oudste van de wereld. Het wordt tussen de 120 en 180 miljoen jaar oud geschat. Die dag deed het regenwoud zijn naam trouwens alle eer aan, de regen viel met bakken naar beneden. Gelukkig is het er tropisch warm, dan maakt het al wat minder uit. 

Walu Wugirriga

In de namiddag gingen we op bootcruise, geen pleziertochtje maar op zoek naar de gevaarlijkste bewoners van het regenwoud: de zoutwaterkrokodil. En we hebben ze gevonden ook! Ze kunnen tot 6 meter lang worden, maar wij hebben jammer genoeg enkel kleintjes gevonden. Wist-je-datjes: de zoutwaterkrokodil 12 maanden zonder eten kan en zijn hartslag kan verlagen naar twee slagen per minuut. Het lijkt misschien een tam dier, maar als je een race'ke probeert te doen, zal je het toch niet kunnen navertellen.

Krokodillen spotten was nog niet genoeg voor onze gids, hij vond het ook nodig om uit het niks een slang uit een boom te plukken. Geen gevaarlijke gelukkige, maar toch best verschieten hoor! 

En krokodillen spotten was ook nog niet genoeg voor mij... ;)

Rex Creek Bridge

Port Douglas

Op dag 2 was het tijd voor de langverwachte trip naar de Great Barrier Reef!! Deze keer zou het een pleziertochtje moeten geweest zijn, maar daar dacht mijn maag duidelijk anders over: zeeziek. Maar vanaf het moment dat ik het water in kon, was dat gevoel onmiddellijk weg. Ik heb voor de eerste keer geduikt, zaaalig! En we konden zoveel snorkelen als we wilden. Ik heb Nemo gevonden en zijn broertjes en zusjes, platvissen, zeeschildpad, ... Deze dag behoort zeker tot een van mijn topdagen sinds ik hier ben! (Meer foto's volgen nog, ben nog aan het wachten tot ik de anderen krijg doorgestuurd)

 

 Op onze laatste dag hadden we een rustdag ingelast, genoeg avontuur voor een weekend. Op die manier konden we Cairns verkennen en ons herfstkleurtje bijkleuren. Want het is hiertussen midden herfst en nog altijd 30 graden, hoera!

See you later aligator! 

Fraser Island

Laten we mijn eerste weekend in Brisbane goed inzetten mijn gedacht: een trip naar Fraser Island, het grootste zandeiland ter wereld. Ik ging voor drie dagen de volledige afzondering in: geen netwerkverbinding, geen huizen, geen restaurants, alleen nog maar zand. En een regenwoud, en nog meer zand, en creeks en nog meer zand, en meren en nog meer zand. Omwille van al dat zand (had je al door dat er veel zand was?) kan je enkel met een auto met vierwielaandrijving het eiland doorploeteren. Ik had ervoor gekozen om niet zelf Fraser in een auto onveilig te maken, maar had een guided tour geboekt waarbij een bus ons langs alle goede plekjes bracht. Een bus kan je het eigenlijk al niet noemen, eerder een monstertruck.  

Het eiland wordt door de Aboriginals "K'gari" genoemd, wat "paradijs" betekend. Ik had het zelf niet beter kunnen bedenken. Wit strand zover als je kan zien, helblauw water... Zet er nog wat parasollekes op en het is helemaal compleet. Alhoewel, in Fraser wordt het strand niet als strand gebruikt. Er zijn geen verharde wegen dus het strand fungeert als autostrade/landingsbaan/fietspad. De zee is ook veel te gevaarlijk om in te zwemmen, de stroming zou je meesleuren en als dat nog niet genoeg is zitten er kwallen, haaien en andere lieve beestjes op je te wachten. Gelukkig zijn er meren en creeks waar je afkoeling kan zoeken.

Lake Mackenzie

De Aboriginals geloven dat het meer helende krachten heeft, je onderdompelen in het water zuivert de huid. En raar maar waar, na mijn duik in het water kon ik effectief voelen dat mijn huid zachter was. 

Eli Creek

Je kon je laten meesleuren door de stroom van de rivier. Het leek een beetje op een wildwaterbaan in een pretpark. Het water is heel zuiver en lekker, beter dan Spa - het zuiverende water. 

Lake Wabby

Om dit beeldschone meer te bereiken heb je wel wat wilskracht nodig, een veertig minuten durende wandeling door zandbergen, maar het is het helemaal waard. Zalig! En in het meer zitten van die kleine visjes die aan je voeten knabbelen, dus een gratis pedicure er bovenop. 

Je moet je het eiland voorstellen als eindeloos strand (ongeveer 120km lang) met aan de ene kant de ruwe zee en andere kant de regenwouden en daarachter de immense zandvlaktes. Fraser is de enigste plaats waar effectief plantenbegroeiing bestaat op zandduinen. Ik heb al verschillende regenwouden bezocht, maar dit maakt het toch nog eens extra bijzonder.

The pinnacles - meer dan 35 verschillende zandkleuren te bezichtigen hier

 

 

Verder bezochten we ook nog indian head (het enige deel van het eiland dat uit rotsen bestaat), SS Maheno (een schip dat 79 jaar geleden schipbreuk heeft geleden en is aangespoeld op Fraser) en the Champagne pools (deze rockpool heeft zijn naam te danken aan het schuim dat over de kleine rotsen klotst telkens als er een golf is. Net zoals champagne dus)

Zondagochtend deden we in plaats van een zoektocht naar chocolade (zalig pasen iedereen!) een zoektocht naar Dingo's. Het zijn de grootste bewoners van het eiland. Het zijn een soort honden, kei mooie beesten maar blijkbaar gevaarlijk. Onze gids raadde ons aan om afstand te bewaren en gezond verstand te gebruiken. Dingo's zijn door de vele toeristen gewoon geraakt aan mensen en speuren het strand af op zoek naar eten. Wanneer je eten op zak hebt, kunnen ze je effectief aanvallen. In de laatste vijf jaar zijn er minstens 20 aanvallen geweest op mensen. Wij hadden niet direct bang toen we de beesten zagen afkomen, na een uur te wachten op een teken van leven, waren we juist dolenthousiast. Terwijl de vissers hun spullen aan het opruimen waren en zo snel mogelijk probeerden te vertrekken, stonden wij met onze camera in de hand naar de dingo's te kijken. Ons van geen kwaad bewust. ¨Pas toen een van de Australiërs naar ons riep "wees voorzichtig, ga terug naar je camping, ze gaan je omsingelen en aanvallen als je niet oppast", begonnen we schrik te krijgen. De dingo's leken echter totaal niet geïnteresseerd te zijn in ons. 

Eventjes de zondsopgang meepikken als we dan toch aan het wachten zijn

 

Drie dagen in paradijs. Het was een fantastisch weekend! Al ben ik ook wel blij dat ik terug in de bewoonde wereld ben. Kan ik eindelijk het zand tussen mijn tenen, oren, nagels, kleren, koffer, ... laten verdwijnen ;)