maandag 3 november 2014

More birthdays and more other things

Het is vandaag exact twee maanden geleden  dat ik de vlieger ben opgestapt. Laten we dat vieren met een nieuwe update. Ik heb intussen mijn eerste (en hopelijk laatste) Australische griepje onder de leden gehad. Dat kan ik alvast van mijn lijstje schrappen. Ik kan jullie vertellen dat een Australische griep niet veel anders is dan de Belgische. Alleen ben je als au pair iets minder in staat om je vol zelfmedelijden in je bed te leggen, maar ga je door tot je het virus uit je lijf hebt gewerkt! Gelukkig had ik drie schattige kinderen die extra hun best deden om het mij zo gemakkelijk mogelijk te maken. Zo kwam ik op een ochtend boven en was de ontbijttafel al gedekt en zaten de meisjes in hun schooluniform te wachten of werd ik na een koortsige nacht wakker met een schattige boodschap naast mijn kussen:
Na twee maanden ben ik nog altijd stapelverliefd op het land. Ik heb al veel ontdekt, maar er zijn nog veel meer dingen die ik nog moet ontdekken. Mijn verblijf hier smaakt nog steeds naar meer, dus sorry vrienden en familie, ik ga het hier nog efkes proberen vol te houden ;) De tijd gaat hier ook anders dan thuis. Wanneer een werkweek begint, lijkt die in geen tijd weer voorbij te zijn. De vrije weekends volgen elkaar razendsnel op.

Ik moet al even terug denken in de tijd, maar op zaterdag 25 oktober was het Millie’s tweede verjaardagsfeestje. Deze keer voor haar vriendjes en vriendinnetjes vanop school. Ze had gekozen voor een “gymnastic’s party”. Je hoort het al aankomen: feestje in een naar zweetvoeten-geurende zaal. Dat wil iedereen, toch?  Samen met Alison heb ik de taart gemaakt. Millie wilde een “rainbow cake” en zo dus geschiedde:


In het altijd gezonde gezin was het op deze dag volledig “lohs gehen”: er waren donuts, fairybread (brood met van die gekleurde bollekes voor op een ijsje), snoepjes, smarties, popcorn, allerhande soorten chips... Om dit alles te compenseren had Alison ook sushi en fruit voorzien. Maar ik moet zeggen dat de kinderen toch vooral geneigd waren naar het ongezondere soort traktatie. In Australië is het de gewoonte dat er op het einde van een verjaardagsfeestje party bags worden uitgedeeld aan de gasten. In de voormiddag had ik deze samen met Millie samengesteld en op het einde van het feestje kreeg ook ik er eentje. Een andere eigenaardigheid is dat alle ouders tijdens het feestje blijven wachten. Zo stond ik daar tussen de mosman mama’s en papa’s, te luisteren naar mosman mama’s en papa’s-conversaties. Ik moet zeggen dat ik dat laatste toch maar vreemd vind, maar de goodie bags wil ik met veel plezier bij ons introduceren. :) 

Die zondag ben ik samen met Katharina en Karoline naar Watson’s bay geweest. Ook deze suburb bood weer een heel andere sfeer dan ik al gezien had. Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven, maar ik denk dat pittoresk en schilderachtig de beste (en waarschijnlijk de meest clichématige) woorden ervoor zijn. We hebben aan strandliggen gedaan en de south head wandeling gemaakt met prachtige uitzichten op Manly en the pacific ocean. Op onze wandeling kwamen we langs een super mooi klein strandje, lady beach. Toen we het van naderbij wilden bekijken, bleek het om een naaktstrand te gaan. Oeps, verkeerde afslag :p Ik veronderstel dat jullie me wel vergeven dat ik hiervan geen foto heb gemaakt... Wil je de pracht aanschouwen (ik bedoel het strand hé, niet de naakte mensen), moet je maar zelf tot hier komen.
We stonden op een een lookout spot en konden zien waar de haven van Sydney eindigt en de oceaan begint. Kilometers en kilometers verder, alleen maar zee. Een gek gevoel. Dan besef je plots weer wat voor een gek eiland Australië eigenlijk is: zo groot en zo ver weg van andere bewoonde wereld.

Deze vrijdag was het dubbel feest: Halloween en Harriet’s verjaardag. Harriet werd drie jaar, hoera! Omdat ze die dag bij haar papa was, heb ik haar pas echt kunnen feliciteren op zondag tijdens haar verjaardagsfeestje. Dit keer ver weg van de stinkende turnzaal, maar gewoon bij ons thuis aan het zwembad. Er waren vriendjes van de dagopvang en familie. Hoewel Alison het feestje klein wilde houden, vond ik toch dat er bijzonder veel volk aanwezig was. Misschien dat haar definitie van een klein feestje iets anders is dan de mijne :D Harriet’s feestje was bijna een perfecte kopie van Emilia’s feestje. Alleen kwam er deze keer een pinada aan te pas. Heel erg schattig maar ook wel een beetje wreed ;) Het was tof, maar stiekem ben ik ook wel blij dat het birthday seizoen nu voorbij is.
 
Halloween is hier veel meer aanwezig dan bij ons in Europa. Ik denk dat de gekte nog niet zo erg is als in Amerika, maar huizen worden versierd en er wordt wel degelijk op trick or treat gegaan door de kinderen. ’s Avonds stond er voor mij een pub crawl op het programma. Dit wordt wekelijks georganiseerd in Sydney, maar ik had nog nooit eerder deelgenomen. Omdat het Halloween was konden we onszelf laten schminken bij aankomst. Ik had op het laatste moment nog dierenoortjes gekocht in een 2-dollar shop, want echt iedereen was verkleed. De pubcrawl is in feite een internationale meeting van au pairs en backpackers. Met heel de groep wordt er van bar naar bar gegaan. In elke bar krijg je een gratis drankje, pizza, frietjes, … Ideaal! En dat maar voor 20 dollar. In een stad waar alles tien keer duurder lijkt dan thuis, is dit dus een koopje. 
Ons huis deed ook een beetje mee in verkleden
Zaterdag heb ik samen met Alina, Sabrina en Igor de Bondi to Cogee walk gedaan. Alleen zijn wij in Cogee vertrokken om te eindigen in Bondi (altijd tegenstrom doen!) Nu kan ik ook zeggen dat ik op het wereldberoemde strand ben geweest. Het was 35 graden en het strand lag VOL met mensen. Persoonlijk vind ik Bondi toch een beetje overschat. Het is een mooi strand, maar niet veel specialer dan eender welk ander strand dat ik al gezien heb. Op dit moment was er ook "sculptures by the sea" aan de gang, dus terwijl we aan het wandelen waren, genietend van het uitzicht, konden we ook genieten van verschillende kunstwerken. Heel plezant!
Kunstwerkje
Bondi beach 
en uiteraard wordt er daar ook gesurft!
Snel een foto'ke met de redders, hihi
Gisteren, voor Harriet’s verjaardagsfeestje heb ik samen met Karoline, Katharina en Vanessa de Spit to Manly walk gedaan. De wandeling start vlak bij mij thuis en bracht ons tot verschillende mooie stranden. Ik was aangenaam verrast door de natuur in mijn “achtertuin”. De wandeling deed me bij momenten zelfs terugdenken aan the Blue Mountains (minus de eucalyptusbomen. En de bergen...) Ergens in het midden van de tien kilometer kon je graveringen van de Aboriginals bekijken, dus naast natuur ook geschiedenis in de buurt. 
Waterdragon kwam even gedag zeggen!

Vanavond staat er voor de derde maandag op rij een avondje uit in Manly op het programma. Samen met de andere Belgische au pairs (Kaat, Hanne, Anneleen) en een Oostenrijkse (Eli) ga ik daar eten in Steyne, een bekende bar/restaurant/hotel. Op maandag tussen 17u en 21u is alles aan halve prijs. En het eten is er super lekker. Goeie deal voor ons, arme au pairtjes.


Tot de volgende!

3 opmerkingen:

  1. Al goed dat je eerste griepje achter de rug is. Wat leuk al die stranden zo dicht bij je woonst. Blijf met volle teugen genieten.
    Lea

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het doet me plezier te merken dat er tussen jou en "jouw" kinderen ondertussen een soort verbond is gesmeed. Het moet jou sterken dat jouw aanpak de juiste is!!! Denk erom genieten is het geloven in dromen,
    deze najagen en zorgen dat deze uitkomen!!!
    Jo

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Marlies,
    't Is hier met vava en moemoe Zoel. Wat vliegt de tijd toch snel! Je bent nog maar net vertrokken en er zijn al twee maanden verstreken. Met ons gaat alles zijn gewone gang, maar wat maak jij daar allemaal mee?! Wat is het fijn dat allemaal op de voet te kunnen volgen, want je papa heeft elke keer als hij naar Zoel komt een stapel papieren bij met heel wat nieuws en mooie foto's uit het verre Australië. De stapel wordt alsmaar dikker. Hou vol dan krijgen we uiteindelijk een heel mooie verzameling bijeen van "Marlies bij de kangoeroes".
    We zijn heel fier op jou en zullen nog heel dikwijls genieten van jouw belevenissen en de mooie prentjes.
    Bedankt Marlies dat je het ons mogelijk maakt om mee te genieten van jouw verre avonturen. Nog heel veel groetjes en tot een volgende keer!!!

    Vava en moemoe Zoel

    BeantwoordenVerwijderen