The Australian Lifestyle

Hier een nieuw bericht uit het vrolijkste en relaxte land van de wereld. Het land waar je op de bus begroet wordt met “Hello, welcome on board!” en waar je de buschauffeur bedankt bij het uitstappen. Ik hou van deze vriendelijke en vrolijke mentaliteit! Maar maak je geen illusies, er zijn voldoende grumpy mensen die de balans in evenwicht houden. Ik kies er alleen voor om enkel de vriendelijke mensen op te merken ;)

Er is precies al heel wat tijd overheen gegaan, dus ik zal een poging doen om afgelopen dagen samen te vatten. Ik heb intussen al heel wat leuke mensen leren kennen. Elke donderdagavond komen de au pairs van Mosman samen in Buena Vista bar. De ideale gelegenheid om te ventileren over de werkweek (want ja we maken allemaal hetzelfde mee!) en plannen te maken voor het weekend (want ja we hebben allemaal nood aan ontspanning!). Best wel raar de eerste keer om op café te gaan zonder te weten wie ik zou ontmoeten. Nieuwe au pairs leren kennen is net zoals een blind date en soms valt het mee en soms valt het tegen. Gelukkig was mijn eerste ontmoeting met de au pairs uit mijn suburb een grote meevaller. Ik ontmoette 4 Duitse meisjes, 2 Amerikaanse, een Britse en een Italiaanse. We zijn ondertussen in korte tijd een hecht groepje geworden: we gaan samen uit in Sydney, houden gezellige filmavonden bij één van de au pairs thuis als het weer tegen zit (ik weet dat jullie ondertussen jullie tweede zomer beleven dus nee, je hoeft het er niet in te wrijven:p), we gaan samen sporten… Want je gelooft het misschien niet, maar ik ben lid van de fitness geworden. Ik doe het meer voor de babbel dan voor het sporten. Na het gesport gaan we telkens gezellig samen koffie of thee drinken in één van de vele koffiehuizen in Mosman en banana bread eten. Al die calorieën er terug aan eten, zoals de echte!

Ik ben hier nu twee weken en ik begin meer en meer ingeburgerd te raken. Het sporten op nummer één want iedereen is hier geobsedeerd door “healthy lifestyle”. Ik voel me hier in mijn jogging helemaal op mijn plaats, want heel de vrouwelijke bevolking lijkt in sportkledij door de straten te lopen. Daarnaast begin ik ook mijn weg een beetje te kennen: ik weet welke richting ik moet uitkijken om niet overreden te worden (onhandig hoor aan de andere kant van de weg rijden), best mogelijk dat dit er voor iets tussen zit:

Op elke hoek van de straat te vinden

Ik weet me aardig te verplaatsen met het openbaar vervoer, ik ben lid van de plaatselijke bibliotheek, ik heb al heel wat goede restaurants en bars ontdekt en ik begin de planning van de meisjes onder de knie te krijgen. Ik heb geluk want de schoolvakantie is net begonnen en de meisjes verblijven bij hun papa, minder werk en meer genieten voor mij.

Mosman Au pairs aan de pancakes!

Karoline, Katharina, Cassie, Alina, Vanessa en ik klaar voor een feestje in de city



Op woensdag ben ik naar de schoolshow van Millie gaan kijken en man, wat was ik trots! Ik zat daar tussen alle mama’s, papa’s, oma’s en oma’s en kon alleen maar denken: “that’s my girl!”. Alison had me het ticket cadeau gedaan en ik was gewoon heel erg blij om erbij te mogen zijn. De meisjes hebben een druk schema: na school hebben ze bijna elke dag een activiteit te doen zoals dansen, voetbal, zwemmen, atletiek, … Daarnaast moeten ze huiswerk maken, hun reader lezen, extra boeken lezen… Ik heb soms het idee dat ze niet de kans krijgen om gewoon kind te zijn. Millie is 5 maar kan wel al lezen en schrijven. Alle mama’s zijn hier zo competitief: hun kind moet de beste zijn in alles. Ik probeer nu zoveel mogelijk leuke, ontspannen momenten in te lassen. En deze aanpak lijkt aan te slagen.

Gevonden in mijn bed 's morgens!

Zelfs mijn Engels begint er op vooruit te gaan, ik begin het al lastig te krijgen als ik onverwacht op het Nederlands moet overschakelen. Dan willen mijn hersenen niet meer mee. De eerste week stond mijn hoofd letterlijk op ontploffen van al het vertalen. Nooit geweten dat een andere taal spreken zo vermoeiend kon zijn. Gelukkig heb ik hier nu minder en minder last van. Nog een paar maanden hier en dan heb ik misschien het Australische accent onder de knie J

Vorige week zondag ben ik naar Manly geweest. Het weer was goed en het leek alsof heel Sydney zich had samengetroept om een dagje aan het strand door te brengen. We hebben genoten van de zon, veel ijsjes, lekker eten en een wandeling door de mooie natuur.

 

Van die wandelingen proberen we een gewoonte te maken, omdat je op die manier heel wat mooie plekjes kan bezoeken. Vandaag zijn we van Mosman naar Sydney gestapt, zo’n 10 kilometer. Langs de haven, over de Sydney Harbour Bridge, door The Rocks tot in Circular Quay waar je the opera house kan bezichtigen. In The Rocks was er een gezellig marktje aan de gang en hebben we rustig langs alle kraampjes geslenterd. De mensen die hier wonen, mogen zich zo gelukkig prijzen. Al weet ik niet of ze wel echt beseffen in wat voor schoonheid ze hier leven.

Oke, te veel foto's van Opera House, I know. Maar ik kan er geen genoeg van krijgen.

Tot de volgende!

Marlies
Een tip voor de anoniempjes onder ons: gelieve je naam onderaan je bericht te plaatsen, zo weet ik wie wat gezegd heeft. Bedankt! Heel erg leuk trouwens om zoveel fijne reacties te krijgen!