The Blue Mountains

Op dinsdag werd het huis overgenomen door de filmploeg. En wat doe je als je kamer ingenomen wordt door 30 mensen en je op het allerlaatste moment drie dagen vrij hebt gekregen? Ik weet het wel: een tripje plannen!





Hoe je badkamer plots een openbare toilet wordt.

Zou je ook niet weg willen als dit gebeurde met je televisiekamer?

De tuin in een nieuw jasje

En ik had geluk, want ook Alina en Cassie konden zich een dag voor vertrek nog vrijmaken. Three Mosman girls on the move! Daar gingen we dan op woensdag, richting de Blue Mountains op ongeveer 2u van Sydney. Mijn eerste uitstapje  buiten de stad. Woehoew! We hadden een guided tour geboekt. Onze gids was een echte Australiër: type crocodile dundee (ja, ja hoed met krokodillentanden inclusief)! En wat voor verhalen dat die bij had: gevochten met een krokodil, tweemaal gebeten door een giftige slang. Als ik de littekens niet had gezien, had ik het niet geloofd.

Diegenen die foto’s van blauwe bergen verwachten, moet ik helaas teleurstellen. De Blue Mountains danken hun naam aan de eucalyptusbomen (92% van de vegetatie bestaat uit de welbefaamde gumtree). Deze geven dampen af waardoor er een blauwe mist ontstaat boven de bomen. Blijkbaar moet het in de zomer echt op z’n blauwst zijn. Voor de nerds onder ons (ik bovenaan aan de lijst): de echte naam van de Blue Mountains is The Carmarthen and Landsdowne Hills. Probeer daar maar eens mee uit te pakken als je in Sydney beland, waarschijnlijk weet de helft van de bevolking niet waar je het over hebt. Voor ik vertrok kreeg ik de vraag van mijn hostmum wat toeristen toch in de Blue mountains gezien hebben, “want jullie Europeanen hebben toch ook bergen”, volgens haar is er niets speciaal aan. Australiërs, soms zou je ze een schop onder hun gat willen geven. Weten ze de schoonheid van hun eigen land niet eens te appreciëren…

Onze eerste stop was bij de Wenthworth Falls tracks. Een wandeling van ongeveer 2 uur. Na een picknick bij een wondermooie look out, bracht de tweede deel van de dag ons de Three Sisters. Ik denk het icoon van de blue mountains? Als afsluiter bracht de scenic railway ons terug naar boven, het is de stijlste railway ter wereld . Wat een dag en wat een verhalen! Een wist-je-datje: weet je waar de make-up van MAC op gebaseerd is? Op de aboriginal cultuur en het gebergte! Dus een duur potje uit de winkel, kan ik gratis en voor niks zelf samenstellen in de blue mountains. Is dat geweldig of niet?  Iemand nog nieuwe blush nodig?

Wenthworth falls

 

Three Sisters

Katoomba falls

Scenic Railway

Make-up zoals de Aboriginals en MAC het doen

Alina en ik hadden een extra dagje bijgeboekt, na een kort nachtje in een hostel (mijn eerste maal in een hostel, hoera!) vertrokken we naar de ruined castle. Te voet ongeveer 3u van het hostel gelegen. In feite is het gewoon een rotsformatie, maar van ver lijkt het op een ruïne van een oud kasteel. Deze wandeltour was minder toeristisch dan de wandelingen die we op onze eerste dag gedaan hebben. Na twee uur kwamen we onze eerste mede-wandelaar tegen. Een heel ander gevoel. Zeker als je weet dat de 6 dodelijkste slangen en 2 dodelijkste spinnen van de wereld de Blue Mountains hun thuisbasis noemen. De gids had ons de dag voordien uitgelegd dat slangen mensenschuw zijn, wanneer ze de vibraties van ons opvangen zullen ze zich dus niet snel laten zien. Dus wij in het begin maar batteren op de grond om mijn minst favoriete beesten te verjagen. Eerlijk gezegd vergat ik deze gevaarlijke wezens al snel, mijn gedachten werden helemaal overgenomen door de natuur en de rust. De wandeling bracht ons langs een bergwand (die dag was ik de rotsbeklimmer), dwars door een regenwoud, helemaal naar de top van “het kasteel”.  Prachtig! Ik weet niet of mijn foto’s daadwerkelijk het juiste beeld weergeven van hoe het was. Maar onbeschrijfelijk mooi, zonder twijfel. Ik heb trouwens mijn eerste kangoeroe in het wild gezien, vlakbij, op vijf meter afstand. Het beestje was zo snel dat ik er helaas geen foto van heb kunnen nemen. Maar het is echt gebeurd hoor, Alina is mijn getuige. Misschien maar goed dat de kangoeroe er zo snel vandoor is gegaan, want naar het schijnt kan het schattige, nationale dier van Australië nog al pittig uit de hoek komen wanneer het zich in het nauw gedreven voelt.

Na een picknick op de rotsen, begonnen we onze wandeling terug naar de bewoonde wereld. We besloten onze terugweg via de “golden stairs” te doen. Maar geen goud te zien hoor, alleen maar heel veeeeeeeel trappen. Er leek geen eind aan te komen. Misschien een verzoekschriftje versturen naar de stad Katoomba voor een naamsverandering naar “the deathly stairs”?! In totaal hebben we die dag 25km gelopen, het koste ons 6u en een blaar. Maar wauw, wat een aanrader! Als je dan toch in Australië bent en tijd genoeg hebt, boek jezelf een tweedaagse reis naar de Blue Mountains en geniet van een minder toeristisch uitstapje. Bergschoenen zijn misschien wel aan te raden, alhoewel dat mijn all stars me ook goed hebben bijgestaan in dit avontuur.

 



Een toilet in the middle of nowhere, gewoon omdat het kan.

Golden stairs

Hoe de golden stairs niet gemaakt is voor kleintjes

dood/kapot, nog niet in de helft...

Het kleine bergje in de verte in het midden, is de ruined castle

ruined castle, daar waren wij!

 

Tot snel, met een nieuw verhaal!