Melbourne

Ik was nog maar een dag terug van mijn vorige reis en het volgende kwam er al aan. Twee weken naar het zuiden van Australië. Eerste stop: Melbourne! Na tien dagen met vriendinnen op pad geweest te zijn, vond ik het weer heel spannend om alleen te reizen. Maar dat bleek helemaal niet nodig te zijn, op mijn eerste avond in het hostel werd ik al onmiddellijk goed onthaald door mijn Engelse kamergenoot en zijn vrienden: gezellig drinken, een schot die een gitaar bij had en wij allemaal mee blèren met de muziek. Goed begin!

Op maandag was het nog dertig graden toen ik aankwam, maar op dinsdag leek ik wakker te zijn geworden in de zomer in België: de regen kwam met bakken uit de lucht gevallen. Wie nog altijd denkt dat in Australië 365 dagen lang de zon schijnt, heeft toch ongelijk. Gelukkig stond er een guided tour op het programma: Philip Island. Met de bus ongeveer 2u van Melbourne. Het eiland is 26 kilometer lang en 9 kilometer breed. In Australische termen kunnen we dan toch echt van een dwergeiland spreken. Het telt nochtans 10000 inwoners en in de zomermaanden loopt het aantal bewoners zelfs op tot 40000. Blijkbaar is het voor de Melbournianen the place to be! En ik kan er wel inkomen, het leek voor mij alsof ik een andere wereld was binnen gestapt. 

Eerste stop - Moonlit Sanctuary, en ook al heb ik intussen al heel wat native animals gezien, ik blijf nog altijd even enthousiast! 

Het achterste van een wombat, heel indrukwekkend

Mijn eerste wakkere koala

Een slapende dingo

En toen gebeurde dit: 

Normaal moest je betalen voor de Koala encounter, maar één van de andere bezoekers gaf zijn toegangspas aan mij. Zomaar! Wat een geluksvogel ben ik!
Een wist-je-datje: De Koala's in Victoria er anders uitzien dan in bijvoorbeeld Queensland? In de staat Victoria zijn ze dikker en groter, ze hebben zich aangepast aan het klimaat. In Queensland, waar het warmer is, hebben ze zoveel pels niet nodig.
En een wist-je-datje2: Koala's maar liefst 20u per dag slapen?? Ze worden enkel wakker om te eten en te paren. Wat een leven!

Het bekendste surfstrand van het eiland: Woolamai
En ondanks het slechte weer was het er nog redelijk druk!

 

Churchill island, waar de tijd heeft stilgestaan. Precies de Australische Bokrijk.
Het is de eerste Europese settlement in de staat Victoria. Volgens de ontdekkers was het de perfecte plaats voor een boerderij en zo geschiedde. Alles op het eiland is nog steeds zoals het toen was.

Initiatie schapen scheren. Wat er trouwens in mijn ogen maar zielig uitzag. Het beest werd in duizend bochten gewrongen ocharme!

Schapen drijven

Omdat het nog altijd regende en om ons om te beuren hebben we een tussenstop gemaakt bij Penny's chocolate factory. Belgische chocolade!!!! En ja hoor, op het einde had iedereen een glimlach op z'n gezicht. Jammer genoeg hadden we geen tijd om de chocoladefabriek te bezoeken dus in mijn hoofd gaat het er dus nog altijd aan toe zoals bij Charlie, zolang het tegendeel bewezen is ;-)

En toen was mijn batterij van de camera plat... Volgende foto's zijn dus van héél slechte kwaliteit. Echt heel jammer, want het uitzicht aan de Nobbies was prachtig.  

 

Een beetje verwaaid 

En dan was het eindelijk zover: de pinguïn parade! Het maakte deze keer niet uit of mijn camera plat was of niet, want er mochten geen foto's genomen worden (pinguïns worden misselijk van de flitsen). Elke avond net voor zonsondergang komen er honderden aan op het strand. Na zes weken op zee is het tijd om hun burrows op te zoeken aan land. Pinguïns zijn betere zwemmers dan lopers, ze voelen zich zekerder in het water en dat was er ook aan te zien: ze verplaatsen zich in groep en wanneer ze gevaar denken te zien, sprinten ze terug het water in. Dit proces herhaalt zich een paar keer tot ze voldoende moed hebben verzameld om door te zetten. Zo schattig om te zien! Het verste dat zo'n pinguïn wandelt tot aan zijn nest is 2 kilometer. Op weg naar onze bus, kon ik hen naast mij zien lopen. 

Op het internet zijn er gelukkig genoeg foto's te vinden, zo zag het er dus effectief uit

Onze persoonlijke ranger

Een pinguïn-wist-je-datje: kleine pinguïnkuikens hun eigen ouders niet herkennen? Als ze honger hebben, zullen ze dus alle volwassenen aanklampen voor eten. 

Het tegenovergestelde proces: 1000 pinguïns die terug naar de zee gaan speelt zich net voor zonsopgang af. Dus als ik maar lang genoeg had blijven zitten had ik de hele verhuis opnieuw kunnen zien. Er wachtte echter een bed op mij, ik had een hostel op philip island omdat mijn guided tour de volgende dag verderzette naar Wilsons promontory, het meest zuidelijke punt van Australië.

Het landschap daar heeft (naar het schijnt, ik moet het zelf nog ervaren) iets weg van Tasmanië. Duizenden jaren geleden konden aboriginals nog van main land naar Tasmanië stappen. We hebben er twee wandelingen gedaan en moest het niet zo bewolkt geweest zijn waren het waarschijnlijke fantastische uitzichten. 

Whale rock (ziet ge het?)

Meer foto's volgen nog, maar omdat de camera nog altijd plat was, ben ik afhankelijk van mijn reisgezelschap. Laten we het er voorlopig op houden dat ik er heel erg van genoten heb :)

Terug in Melbourne had ik drie dagen om de stad te verkennen. Ik had aan mijn guided tours leuk reisgezelschap overgehouden dus moest ik niet alles alleen doen. Maar de momenten die ik alleen was, waren voor mij persoonlijk geen ramp. Ik heb de kunst van het rondzwerven ontdekt: alleen maar een map in de hand, straat na straat uitwandelen, zonder een echt doel te hebben!  We hebben de free city walking tour gedaan, van St. Kilda strand naar Brighton gewandeld, gratis city circle tram genomen, botanical gardens bezocht, mijn eerste grand slam gezien (het waren misschien maar kwalificaties maar voor mij was het meer dan de moeite), goedkoop eten gekocht op de Victoria markets, ...  

Melbourne is bekend om zijn tramnetwerk. Daardoor kreeg ik het gevoel dat ik even in Antwerpen was. Minus de palmbomen dan ;-)

St Kilda Beach

Brighton beach, bekend om zijn strandhuisjes

Ik op groot scherm, wie zoekt die vindt

 

De stad is gekend voor zijn lane ways met graffiti. Als het lijkt alsof iemand je gaat neersteken of drugs verkopen dan ben je op het juiste adres :p (Geen paniek papa, het lijkt alleen maar alsof, in feite is het allemaal heel veilig!)

Yarra River 

Gratis concert

Melbourne's opera house (zeg nu zelf, als ge kunt kiezen tussen dit en dat van Sydney?!)

Het was top! 


PS: Nog meer redenen om vogels in het algemeen niet leuk te vinden:
- vogelkak op mijn haar (bracht dat nu weer geluk of ongeluk?)
- een meeuw die mijn eten uit mijn hand pikt
Wordt hopelijk niet vervolgd!